„Wszystko płonie, gdzie się zwrócę.
Wszystko węglem, co porzucę.
Tak, płomieniem jestem ja”.F. Nietzsche „Ecce homo”
Ten cytat zanotowałam, będąc w szkole średniej. Mówiliśmy o nim na zajęciach i moje koleżanki uznały, że to słowa pełne pychy. Mnie wydały się – i do dziś się takimi wydają – przede wszystkim słowami pełnymi rozpaczy.
„Czas wam nie odda, idąc wstecz
Przeżytych mar szeregu.
Nie zdoła ogień ani miecz
Zawrócić myśli w biegu”.A. Asnyk „Daremne żale” (fragm.)
„Nasz naród jak lawa,
Z wierzchu zimna i twarda, sucha i plugawa,
Lecz wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi;
Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi”.A. Mickiewicz „Dziady” cz. III
„Jeżeli zechcesz, zachowasz przykazania:
a dochować wierności jestupodobaniem.
Położył przed tobą ogień i wodę,
co zechcesz, po to wyciągniesz rękę.
Przed ludźmi życie i śmierć,
co ci się podoba, to będzie ci dane.
Ponieważ wielka jest mądrość Pana,
potężny jest władzą i widzi wszystko”.Syr 15,15-18
„Nie zdołasz rozpalić ognia w sercu drugiego człowieka, dopóki nie zapłonie on w twoim”.
E. Doan
„Przyjaźń jest jak małżeństwo – polega na wspólnym paleniu ogniska. Każdy musi dorzucać coś do ognia. Jeśli dokłada tylko jedna osoba, to przez jakiś czas ognisko może się jeszcze tlić, ale pewne jest, że w końcu zgaśnie”.
W. Eichelberger
