„Patrz, oto Serce Moje dla ciebie jest otwarte i czekają cię w Nim skarby większe, niż ich zapragnąć możesz. Trzeba tylko, byś prosiła o nie śmiało, ufnie, ale bardzo pokornie. Proś o wszystko, nie lękaj się, nie zabraknie Sercu Memu wszechmocy. Ufaj tylko i bądź bardzo pokorna”.
K. Kowalczewska „Mów Panie…”, słowa Jezusa
Posty oznaczone jako pokora
Nabycie pokory
„Obecnie jest ci koniecznie potrzebne nie tyle praktykowanie cnót heroicznych co nabycie pokory. Dlatego dobrze jest, że twoje zwycięstwa są zawsze zmieszane z porażkami i to z rodzaju takich, o których nie możesz myśleć z przyjemnością. Przeciwnie, wspomnienie o nich upokarza cię, pokazując, że nie należysz do liczby dusz wielkich”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus „Dzieje duszy”, s 299
Photo by omer yousief on Pixabay
Słabość to trudny dar
„Słabość to trudny dar, bo ma prowadzić do większego skupienia się na Bogu, aniżeli na własnej kondycji. Słabość, która ma tendencję do skupiania się na sobie – poprzez użalanie się nad swym niesprawiedliwym losem albo przez tanie usprawiedliwianie się w braku wierności – oddala od łaski i spotkania, a więc modlitwy. Taka słabość nie karmi modlitwy”.
M. Jaworski „Obdarowany. Modlitwa Darem” w: „Głos Karmelu” nr 3 (maj-czerwiec) 2019, s. 25
Photo by truthseeker08 on Pixabay
Gdyby kwiatek potrafił mówić
„Zdaje mi się, że gdyby kwiatek potrafił mówić, powiedziałby po prostu, co dobry Bóg uczynił dla niego, bez chęci ukrywania Jego dobrodziejstw. Nie mówiłby – pod pozorem fałszywej pokory – że jest pozbawiony uroku i woni, że słońce zniszczyło jego wspaniałość a burze złamały łodygę, będąc jednocześnie przekonanym, że jest wręcz przeciwnie. Kwiat, który zaczyna opowiadać swoje dzieje, cieszy się, że może mówić o przywilejach darmo otrzymanych od Jezusa, bo wie, że nic w nim nie było takiego, co mogłoby ściągnąć na niego Boskie wejrzenie i że jedynie miłosierdzie Boże sprawiło to wszystko, co jest w nim dobrego… to Jezus sprawił, że wyrósł on na ziemi świętej i do głębi przesiąkniętej wonią dziewictwa”
św. Teresa od Dzieciątka Jezus „Dzieje duszy”, s. 34-35
Wystarczy się ukorzyć
„Tak, wystarczy się ukorzyć przez znoszenie z łagodnością swych niedoskonałości. Oto prawdziwa świętość”.
św. Teresa z Lisieux, cyt. za B. Dubois „Uzdrowienie zranień z dzieciństwa ze św. Teresą z Lisieux”, tł. M. Grabski, s. 80
Panie! Czymże ja jestem przed Twoim obliczem?
„Panie! Czymże ja jestem przed Twoim obliczem? –
Prochem i niczem;”.A. Mickiewicz „Dziady” cz. III
Każdy toczy jakąś bitwę
„Pamiętaj, że bez względu na to, czy to widzisz, czy nie, każdy toczy jakąś bitwę. Bądź miły, bądź hojny, bądź pokorny. W Bożych oczach wszyscy mają równą wartość i w równym stopniu zasługują na miłość i szacunek”.
J. Bricker „Wszystko jest możliwe”, s. 172
I z Bogiem jest podobnie
„I z Bogiem jest podobnie: kiedy przystępuję do Niego, muszę mieć w sobie zgodę, że to On wyznacza zasady, że On jest, który Jest. Mogę mieć kapitalny pomysł na Pana Boga, ale On jest, jaki Jest, zupełnie niezależny od moich oczekiwań, i ja nie mam wpływu na to, jaki On jest. To samo zresztą dotyczy relacji z drugim człowiekiem. Najlepsza postawa wobec Boga i drugiego człowieka to pokora – ja muszę się pokornie zgodzić na to, że ten człowiek i ten Bóg są inni niż moje o nich widzimisię. Inaczej nie spotkam się z nimi, inaczej spotkam się albo z samym sobą, albo z jakimś moim wyobrażeniem, ale to nie będzie Bóg czy mój bliźni”.
P. Krupa „Jutro ma na imię Bóg”, Kraków 2015, s. 89-90
Jesteś jak te psy, te niechciane
„Jesteś jak te psy, te niechciane, które przez całe życie są źle traktowane. Kopiesz je i kopiesz, a one wciąż wracają, wciąż płaszczą się i merdają ogonem. Proszą, błagają. Mają nadzieję, że tym razem zrobią coś dobrze i wreszcie je pokochasz”.
P. Hawkins „Dziewczyna z pociągu”, tł. J. Kraśko. Warszawa 2015, s. 320-321
Pokora
„Pokora, która spuszczonym wejrzeniem, głosem zniżonym i ułożeniem, coś wspólnego z płaszczeniem się mającym, na zewnątrz się objawia, pokorą nie jest”.
o. Gądek