„On bowiem jest najlepszym Pocieszycielem, On, który nas kocha miłością, jakiej nigdy nie będziemy mogli pojąć! Jezus płakał, gdy przebywał na ziemi. Złącz swoje łzy z Jego boskimi łzami i uwielbiaj z Nim wolę Tego, który tylko dlatego rani, że miłuje”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej „Pisma” t. II, list do Marii Luizy Ambry (z domu Maurel), s. 118-119
Photo by Anemone123 on Pixabay
„[…] cierpienie, jeśli nie jest skutkiem naszych własnych czynów, jest zsyłane przez Boga, który zawsze pozostaje naszym Ojcem. To On rani, aby następnie leczyć. On chłoszcze, aby wychowywać. Próba daje nam okazję do wynagradzania za nasze grzechy i grzechy świata, lecz przede wszystkim powoduje wzrost miłości. Równocześnie jest ona dowodem miłości Boga, który zsyła je swoim najlepszym przyjaciołom, aby następnie ich nagradzać. Przyjmując je, dajemy dowód naszego zawierzenia, ufności i wspaniałomyślności”.
J. E. Bielecki OCD w: bł. Elżbieta od Trójcy Świętej „Pisma” t. II, s. 14-15
„Jedną z pułapek dzieciństwa jest to, że nie trzeba czegoś rozumieć, aby to poczuć. Zanim rozum jest w stanie zrozumieć, co się stało, rany w sercu są już zbyt głębokie”.
C. R. Zafón „Cień wiatru”
Photo by bess.hamiti@gmail.com on Pixabay
„Patrz – mówiła mi – o duszę trzeba mieć także staranie, a często się o tym nie myśli i nie zadaje się im rany. Dlaczego? Dlaczego nie przynieść im ulgi z tą samą delikatnością, z tą samą miłością bliźniego, jak staramy się ulżyć ciału? A przecież niektóre dusze są chore, są bardzo słabe, są całe cierpiące. Jakąż czułość powinnyśmy mieć dla nich”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus „Rady i wspomnienia”, s. 109
„«Bóg zraniony» – oto największa tragedia człowieka. Lecz czy my w ogóle o tym myślimy? Czy zamiast zanosić nieustanne pretensje do Boga, nie powinniśmy uderzyć się w pierś, świadomi, że wielokrotnie tylko pogłębialiśmy Jego ranę? Ukazuje to m.in. przypowieść o synu marnotrawnym: Ojciec zostaje zraniony zarówno odejściem młodszego syna, jak i odmową przebaczenia ze strony starszego. Jak dziecko wychodzi naprzeciw jednego i drugiego, bo nie może bez nich żyć.
Taki obraz miłującego Ojca zmienia zasadniczo relację człowieka do Boga: skoro Bóg jest jak małe dziecko, znaczy to, że tylko ktoś o duchu dziecka może Go poznać”.ks. A. Muszala „Św. Teresa z Lisieux. Windą do nieba„, https://wiez.pl/2023/08/30/sw-teresa-z-lisieux-winda-do-nieba/
Photo by David Eucaristía on Pixabay
„- Pan uważa, że dusza istnieje, tak?
– Niestety. To rana, która wciąż krwawi i nigdy się nie goi. Można ją usunąć tylko wraz z życiem”.E.-E. Schmitt „Kiedy byłem dziełem sztuki”
Photo by Ronny Overhate on Pixabay
„Nigdy nikomu nie ufaj, Danielu, a tym bardziej ludziom, których podziwiasz. Bo nie kto inny, ale właśnie oni zadadzą ci najboleśniejsze rany”.
C. R. Zafón „Cień wiatru”
Photo by Peter Morth on Pixabay
„Prawdziwa miłość jest raną. I tylko tak ją można odnaleźć w sobie, gdy czyjś ból boli człowieka jako jego ból”.
W. Myśliwski „Traktat o łuskaniu fasoli”
Photo by Inactive account – ID 4117354 on Pixabay
