Poniżej znajdziesz wszystkie posty oznaczone hasłem „życie”. Jeśli uważasz, że któryś z nich nie powinien być tak oznaczony, albo że jeszcze któryś post powinien mieć takie oznaczenie, daj mi znać w komentarzu do danego posta. Nie obiecuję, że zmienię oznaczenia, ale obiecuję, że to sprawdzę!
„Żyje naprawdę, kto jest użyteczny dla wielu, żyje naprawdę, kto rozporządza sobą; ci natomiast, którzy siedzą w ukryciu i gnuśnieją, tak pozostają w domu, jak w grobie. U nich na progu można wyryć w marmurze imiona; oni umarli za życia”.
Seneka
Photo by Николай Оберемченко on Pixabay
„W rzeczywistości śmierć nie należała do natury, ale naturalną stała się potem. Na początku bowiem Bóg nie ustanowił śmierci, ale dał ją jako lekarstwo. Po upadku życie ludzkie, skazane na ustawiczną pracę i trudy, zaczęło być prawdziwą udręką. Trzeba więc było położyć kres nieszczęściom, tak aby śmierć oddała z powrotem to, co życie utraciło. Bez pomocy łaski nieśmiertelność jest raczej ciężarem niż korzyścią”.
św. Ambroży „O śmierci brata Satyra”
„Ciągle zaczynam od nowa,
Choć czasem w drodze upadam,
Wciąż jednak, słyszę te słowa,
Kochać to znaczy powstawać.
Chciałbym Ci w chwilach uniesień,
Życie poświęcić bez reszty,
Spójrz, moje ręce są puste,
Stoję ubogi ja grzesznik.
Przyjm jednak małość mą Panie,
Weź serce me jakie jest.
Jestem jak dziecko bezradny,
Póki mnie ktoś nie podniesie,
Znów wraca uśmiech na twarzy,
Gdy mnie Twa miłość rozgrzeszy.
Wiem, że wystarczy Ci Panie,
Dobra, choć słaba ma wola,
Z Tobą mój duch nie ustanie,
Z Tobą wszystkiemu podołam.
Szukam codziennie Twej twarzy,
Wracam w tę noc pod Twój dach.
Teraz już wiem, jak Cię kochać,
Przyjm moje «teraz» o Panie.
Dziś rozpoczynam od nowa,
Bo kochać to znaczy powstawać,
Kochać, to znaczy powstawać”.Ks.Stanisław Sierla
Photo by Klaus Hausmann on Pixabay
„Biegnie to życie, biegnie, człek do grobu się zbliża i dziwna dola człowieka na ziemi, coraz bardziej nędza własna w oczy kole, to przerażające ubóstwo ducha, brak sił ku podźwiganiu się ku wyższemu dobru, a obrzydlistwo tego, co ziemskie i liche, ciągle jeszcze nęci. Ach, jak wielka to prawda, że życie człowieka jest to bojowanie aż do ostatniego tchnienia”.
św. Rafał Kalinowski, list, Czerna, 24 lutego 1904
Photo by Jose Antonio Alba on Pixabay
„Poszukujesz drogi? Jezus, zanim ci powiedział dokąd masz iść, powiedział, przez co masz przejść. Powiedział: Ja jestem Drogą. Drogą do czego? Do Prawdy i do Życia. Przebywając u Ojca Jezus jest Prawdą i Życiem, przyjmując nasze ciało stał się Drogą. Sama droga przyszła do ciebie: wstań i idź. Chrystus, jako człowiek, jest twoją Drogą; jako Bóg jest twoją Ojczyzną”.
św. Augustyn
Photo by Tobias Steinert on Pixabay
„W tajemnicy odkupienia zwycięstwo Chrystusa nad złem jest dane człowiekowi nie tylko jako osobista korzyść, ale także jako zadanie. Człowiek podejmuje je, wchodząc na drogę życia wewnętrznego, to znaczy na drogę świadomej pracy nad sobą – tej pracy, której Mistrzem jest Chrystus”.
św. Jan Paweł II
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
„Jeśli przy tak komfortowym życiu odczuwasz takie zgorzknienie, to co by było, gdybyś przeżywał to, co ojciec Jan”.
św. Teresa od Jezusa
Teresie chodzi oczywiście o św. Jana od Krzyża.
Photo by Alexandr Podvalny on Pixabay
„Dziecko, dla którego książki są całym życiem, w rzeczywistości jest jak mnich w swojej celi: z każdym krokiem oddala się od życia i zbawiennego powietrza…”
H. Trier
Photo by Sabrina Eickhoff on Pixabay
„Cemu wadzem sie ze zyciem cęsto
cemu miejsca nońść nie mogem w świecie?
– Mozek przysła na ten świat za wceśnie?
Moze późno by o roków pięćsto?
Ino jo sie przyplątała we świat
w ftorym duzo mozem wyrozumieć
– ale sie w nim swojsko cuć nie umiem
bok za późno przysła – cy za wceśnie…”H. Nowobielska „Cemu”
