„Dopiero w samym środku zimy przekonałem się, że noszę w sobie niepokonane lato”.
A. Camus
Photo by Les Whalley on Pixabay
„Dopiero w samym środku zimy przekonałem się, że noszę w sobie niepokonane lato”.
A. Camus
Photo by Les Whalley on Pixabay
„Piekło to przywilej specjalny, zastrzeżony dla tych, którzy go bardzo żądali”.
A. Camus
Photo by Enrique Meseguer on Pixabay
„Jeżeli rozpacz jest bez złudzeń, trzeba postępować, jakby się miało nadzieję – albo się zabić. Cierpienie nie daje żadnych praw”.
A. Camus
Photo by Anna Todorova on Pixabay
„[…] i że przyzwyczajenie się do rozpaczy jest gorsze niż sama rozpacz”.
A. Camus „Dżuma”
Photo by Boris Gonzalez on Pixabay
„Choroba jest klasztorem, który ma swoją regułę, swoją ascezę, swoje cisze i swoje natchnienia”.
A. Camus
Photo by Hasty Words on Pixabay
„Trzepotali się raczej niż żyli, wydani dniom bez kierunku i jałowym wspomnieniom – błąkające się cienie, które wtedy tylko mogły nabrać sił, gdy zapuszczały korzenie w ziemię swych cierpień”.
A. Camus „Dżuma”
Photo by Игорь Левченко on Pixabay
„Wielkość człowieka polega na jego postanowieniu, by być silniejszym niż warunki czasu i życia”.
A. Camus
Photo by brando nascimento brando on Pixabay
„Dawniej żądałem od ludzi więcej, niż mogą dać: ciągłej przyjaźni, nieustannego wzruszenia. Dziś umiem od nich żądać mniej, niż mogą dać: towarzystwa bez frazesów. I ich wzruszenie, ich przyjaźń, ich szlachetne gesty zachowują w moich oczach całą wartość cudu: są łaską”.
A. Camus