Wszystko w ich życiu działo się tak, jak w naszym

„Dobrze mi to robi, gdy, myśląc o Najśw. Rodzinie, wyobrażam sobie życie całkiem zwyczajne. Nie to wszystko, co przypuszczają! Że np. Dziecię Jezus, ulepiwszy ptaszki z gliny, ożywiało je swym tchnieniem. Nie, mały Jezus nie miał czynić cudów niepotrzebnych…
W przeciwnym razie, dlaczegoż nie zostali przeniesieni do Egiptu cudem o wiele naturalniejszym, a który był tak łatwym dla Boga! W jednym oka mgnieniu byliby się tam znaleźli! Lecz nie, wszystko w ich życiu działo się tak, jak w naszym”.

św. Teresa od Dzieciątka Jezus „Novissima Verba”

Photo by Alois Grundner on Pixabay

W Liturgii Godzin Kościół spełnia kapłański urząd Chrystusa

„«W Liturgii Godzin Kościół spełnia kapłański urząd Chrystusa, składając Bogu «nieustannie» (1 Tes 5,17) ofiarę czci, to znaczy owoc warg, które wyznają Jego imię. Ta modlitwa jest głosem Oblubienicy przemawiającej do Oblubieńca. Nawet więcej, jest ona modlitwą Chrystusa i Jego Ciała skierowaną do Ojca». Na ten temat Sobór Watykański II powiedział: «Wszyscy poświęcający się tej modlitwie wypełniają zadanie Kościoła i zarazem uczestniczą w najwyższym zaszczycie Oblubienicy Chrystusa, ponieważ oddając Bogu chwałę, stają przed Bożym tronem w imieniu Matki Kościoła»”.

Benedykt XVI „Verbum Domini”

Photo by Lense_n_Pen on Pixabay

Unikaj nieczystości

„Unikaj nieczystości. Czyż nie wiesz, że twoje ciało jest członkiem Chrystusa? Nie grzesz przeciw twemu ciału. Czyż nie wiesz, że twoje ciało jest świątynią Ducha Świętego? Miej wielki szacunek dla twego ciała przeznaczonego do zmartwychwstania i niezniszczalności.
Postępuj tak, jakby ciało nie było twoje, lecz Tego, który wykupił cię za wielką cenę, abyś ty uwielbił Go w swoim ciele”.

F. Bersini w: „Śladami Zbawiciela w Godzinie Miłosierdzia”, s. 160

Photo by Silvia on Pixabay

Pan kiedyś stanął nad brzegiem

„Pan kiedyś stanął nad brzegiem,
Szukał ludzi gotowych pójść za Nim;
By łowić serca
Słów Bożych prawdą.

O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś,
Twoje usta dziś wyrzekły me imię.
Swoją barkę pozostawiam na brzegu,
Razem z Tobą nowy zacznę dziś łów.

Jestem ubogim człowiekiem,
Moim skarbem są ręce gotowe
Do pracy z Tobą
I czyste serce.

Ty, potrzebujesz mych dłoni,
Mego serca młodego zapałem
Mych kropli potu
I samotności.

Dziś wypłyniemy już razem
Łowić serca na morzach dusz ludzkich
Twej prawdy siecią
I słowem życia”.

C. Gabarain „Barka”

Photo by dozemode on Pixabay

To my mamy pocieszać Jezusa

„To my mamy pocieszać Jezusa, a nie Jezus nas.
«Wiem, że On ma tak dobre Serce, że osuszy twe łzy, gdy będziesz płakać, ale potem odejdzie smutny, bo nie mógł na tobie złożyć swej Boskiej Głowy. Jezus kocha serca radosne, kocha dusze zawsze uśmiechnięte. Kiedyż nauczysz się ukrywać przed Nim swe smutki, albo mówić Mu śpiewając, że jesteś szczęśliwa cierpiąc dla Niego?»
«Oblicze jest odbiciem duszy – dodała – powinnaś więc mieć zawsze twarz spokojną i pogodną, jak małe dziecko, które jest zawsze zadowolone. Kiedy jesteś sama, postępuj tak tym bardziej, ponieważ Aniołowie nieustannie patrzą na ciebie»”.

św. Teresa od Dzieciątka Jezus „dzieje duszy”, s. 312

Photo by Bob Bello on Pixabay