Dlatego to ogołocenie nazywamy nocą duszy

„Dlatego to ogołocenie nazywamy nocą duszy, bo nie ma tu mowy o istotnym braku rzeczy, gdyż sam ich brak nie ogołaca duszy, jeśli ona w dalszym ciągu ich pożąda. Wyzbycie się upodobań i pożądania rzeczy tego świata czyni duszę swobodną i ogołoconą, choćby wiele posiadała. Same rzeczy tego świata bowiem duszy nie zajmują i szkody jej nie wyrządzają, gdy ona nie wnika w nie, lecz szkodzi pragnienie ich i pożądanie, które w niej trwa”.

św. Jan od Krzyża „Droga na Górę Karmel” I 3.4

Photo by David Garry on Pixabay

A potem poprzez wszystkie noce

„A potem poprzez wszystkie noce, wszystkie próżnie, wszystkie niemoce chcę zawsze być w Tobie i trwać w Twoim wielkim świetle. O, moja umiłowana Gwiazdo, zachwycaj mnie, abym nie mogła już uchylić się spod Twego promieniowania”.

św. Elżbieta od Trójcy Świętej „Modlitwa do Trójcy Przenajświętszej” (fragm.), w: taż „Pisma” t. 3, s. 462

Photo by Gerd Altmann on Pixabay

W nocnej ciszy

„[…] w nocnej ciszy jakiś głos, który wydawał się dochodzić z zewnątrz, powiedział mi głośno i wyraźnie: «Mogłaś… a nie chciałaś!…». Chwytając krucyfiks, uniosłam go w kierunku miejsca, skąd usłyszałam ten głos i odpowiedziałam: «Wybacz mi, mój Boże!… wybacz mi!… Oto mój Poręczyciel!…»”.

okólnik nekrologiczny m. Genowefy od św. Teresy, cyt. za: św. Teresa od Dzieciątka Jezus „Rękopisy autobiograficzne”, s. 207

Photo by Joshua Woroniecki on Pixabay

Kto szuka Boga

„Kto szuka Boga, pozostając jednocześnie przy swoich upodobaniach, w bezczynności, szuka Go w nocy i nie znajdzie. Lecz ten, kto porzucił łoże swych upodobań i rozkoszy i szuka Go przez ćwiczenie się w cnotach, w dzień szuka, i w ten sposób Go znajdzie. Albowiem to, co w nocy jest ukryte, w dzień się ukazuje”.

św. Jan od Krzyża „Pieśń duchowa” 3.3

Photo by Gerd Altmann on Pixabay

Każdemu, każdemu czasem się wydaje

„Każdemu, każdemu czasem się wydaje,
że za nim wędrują baśnie jego kraju.
Każdy chciałby spojrzeć w ich oczy niewinne:
– Ty żeś to czy nie ty, baśni dni dziecinnych?…
– Jam nie Wańka-Stańka, lecz także baśń z chaty.
Kraj baśni jest wszędzie. Wspaniały! Bogaty!
Każdy, kto w tym kraju pięknych wzruszeń doznał
i wśród ciemnej nocy baśń dziecinną poznał”.

H. Januszewska „Pyza na polskich dróżkach” t. 1, s. 58-59

Photo by ApplesPC on Pixabay