„Żyliśmy niegdyś jak ofiary i jeszcze dzisiaj czujemy pokusę, aby wygodniej zamknąć się w takiej postawie, odmówić pożegnania dziecinnych oczekiwań i drugorzędnych korzyści, które możemy na bieżąco czerpać z cierpienia. Tylko wyrzeczenie się ich pozwoli nam w dojrzały i wyważony sposób wziąć odpowiedzialność za siebie. Stopniowe rezygnowanie z nich to opatrznościowy środek sprzyjający wzrastaniu. To, co było strachem przed nieznanym, może stać się doświadczeniem zaufania. Zawierzyć Chrystusowi to ośmielić się przełamać strach przed jutrem, chwycić Go za rękę, mając wrażenie, że skaczemy w przepaść. To stawić czoła lękowi przed niewidzialnym, przed tym, że po drugiej stronie może nie być niczego. To również zaakceptować poczucie niepewności związane z tym, że liczymy już nie tylko na siebie, na to, co znamy i posiadamy. Tylko ufność (w Boga i bliźniego) pozwala nam stawić czoła lękowi związanemu z wyrzeczeniem, strachowi przed cierpieniem, niepewnością jutra”.
B. Dubois „Uzdrowienie zranień z dzieciństwa ze św. Teresą z Lisieux”, tł. M. Grabski, s. 245
Posty oznaczone jako pokusa
Taka pokusa. «Zaczniemy od nowa»
„Taka pokusa. «Zaczniemy od nowa». Zamiast zmierzyć się z rzeczywistością, w której tkwimy po uszy, chcemy ją zostawić i rozpocząć wszystko od nowa. I często nawet zaczynamy. Początkowo nawet z niezłym skutkiem. Tylko ktoś cierpi”.
M. Jakimowicz „Jak poruszyć niebo”, s. 198
Odwróć wzrok od przyszłości
„[…] odwróć wzrok od przyszłości jak od pokusy; […]”.
ks. Dolindo Ruotolo, cyt. za: J. Bątkiewicz-Brożek „Jezu, Ty się tym zajmij!”, s. 345
Są dwa typy pokus, z którymi nie należy walczyć
„Podobnie jest z pokusami: ojciec Giertych zawsze nam powtarzał […] że są dwa typy pokus, z którymi nie należy walczyć, wdawać się w zapasy ani kombinować, tylko trzeba je natychmiast odrzucać lub od nich uciekać: to pokusy przeciw wierze i przeciw czystości. One mają strukturę krówek ciągutek – jak tylko zaczniesz ich dotykać, będą się lepić, im bardziej je odpychasz, tym więcej masz tego na rękach. Natomiast są takie pokusy, jak na przykład zbytnie troski albo jakieś porywy pychy lub złośliwości, które wręcz trzeba włączyć w modlitwę i powiedzieć: «Chryste, zobacz, o czym ja myślę, zobacz, co mi chodzi po głowie, zobacz, jakie pokusy nie dają mi spokoju. Oddaję je Tobie». I te pokusy, wystawione na Boże światło, topnieją, robią się coraz mniejsze”.
P. Krupa „Jutro ma na imię Bóg”, Kraków 2015, s. 96-97
Twoja pokusa porzucenia ścieżki…
„Twoja pokusa porzucenia ścieżki, którą zacząłeś, jest wyciem nieprzyjaciela, który jest wściekły widząc, jak idziesz drogą do raju. Musisz śmiać się z piekielnego potwora i czynić akty zaufania Bogu, a pokrzyżujesz szyki nieprzyjaciela”.
św. Paweł od Krzyża „Listy”
Niech was nie przerażają pokusy
„Niech cię nie przerażają pokusy! One są tylko próbą dla duszy, którą Bóg chce sprawdzić, kiedy widzi w niej siły potrzebne do prowadzenia walki, aby nałożyć jej własnymi rękami wieniec zwycięstwa. Dotychczas twe życie było życiem dziecka. Teraz Pan chce cię traktować jak osobę dorosłą. A ponieważ próby życia dojrzałego są o wiele większe niż życia dziecięcego, oto przyczyna, dla której na początku czujesz się zagubiona. A jednak dusza odzyska spokój i ty odzyskasz swój pokój, nie przyjdzie on za późno! Miej jeszcze nieco cierpliwości. Wszystko dobrze się ułoży dla ciebie”.
św. Ojciec Pio
Błogosławiony mąż
„Błogosławiony mąż, który wytrwa w pokusie, gdy bowiem zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia, obiecany przez Pana tym, którzy Go miłują”.
Jk 1,12
Kuszenie trwa (Jak pies z kotem – odcinek 57)
Kuszenie trwa.
Krąg Zła kusi (Jak pies z kotem – odcinek 56)
Krąg Zła kusi…
Trudności są powszednimi przeszkodami
„Trudności są powszednimi przeszkodami, z którymi musimy się liczyć w życiu, nie możemy naiwnie oczekiwać pojawienia się epoki pozbawionej problemów czy pokus. Co więcej, bez tych przeszkód nie byłoby zwycięstw, a ci, którzy chcą być blisko Jezusa, nie doskonaliliby swoich cnót – swój lot ptak zawdzięcza nie tylko ruchowi skrzydeł, ale także oporowi prądów powietrznych”.
F. Fernández-Carvajel „Lenistwo duchowe”, s. 24