„Cudowna chwilo, poufne spotkanie,
Boskie, jedyne, w głębi tajemnicy –
O Siostro, to jest duchem oglądanie
W przepaści Bóstwa własnych ograniczeń.
Ostatnie miejsce, owiane słodyczą
Bliskości Pana, Wzoru, Oblubieńca…
Jakże tu blisko Boskiego Oblicza,
Co swą światłością pokornych uwieńcza.
W unicestwieniu wielkość mieszkać lubi –
Bóg się ukrywa w cień światu daleki…
To pałac duszy, godny, by się chlubić
W obliczu nieba nim już dziś na wieki!”.św. Elżbieta od Trójcy Świętej „[Tajemne spotkanie]”, w: taż „Pisma” t. 3, s. 177
Photo by Pete Linforth on Pixabay

![Na łonie Trzech cytat na dziś - "Głos z nieba Na łonie Trzech - w pełni światłości Boskiego Oblicza skąpani, Przenikamy głębie Wieczności, Miłujący i miłowani. Pełnia Życia i Pełnia Mocy - Rzeką płynie w nas Nieskończoność! Boska Trójco - Bezmiarze Wszechmocy, W własnej głębi dajesz nam zatonąć! Głos z ziemi Świętych Nieba i pielgrzymów ziemi Łączą jednej Miłości ogniwa. Jedna Głębia tajniki swemi Pełnią życia boskiego porywa! Nocą naszą jest nadmiar światłości - Boskiej Wizji obecność promienna, Duch się wznosi w Niebo Miłości, Chociaż w oczy wciąż sypie się ziemia... Głos z nieba Mając udział w Boskiej naturze Istotowo macie pełnię miary - Nadto macie - czego nie ma w górze - Radość krzyża, dawania, ofiary!... Więc zapalcie jasnym płomieniem, Szczodrą ręką, znicze poświęceń, Chwaląc Pana waszym cierpieniem, Bo tej szansy nie będzie więcej! - Głos z nieba Więc roztoczmy namiot opieki Ponad każdym człowieczym istnieniem, By Dom Ojca nas złączył na wieki, Gdy opadną już ostatnie cienie Z oczu dzieci przed Ojca Obliczem. Miłujący z Umiłowanym - To spełnienie, to jest wieczne życie, Gdy dopełni się liczba wybranych". św. Elżbieta od Trójcy Świętej "[Na łonie Trzech]"](https://istis.pl/wp-content/uploads/2025/05/sunset-6911736_1280-150x150.jpg)

![Wezwanie Mistrza, o Siostro, czy słyszysz? cytat na dziś - "Wezwanie Mistrza, o Siostro, czy słyszysz?... Więc powstań, dźwignij, co ducha obciąża. To ciężar Pana - to pełen słodyczy Nadmiar Miłości w sobie cię pogrąża. Bóg jeśli bierze, to nigdy połowę... Czyni cię więźniem, byś pozornie skuta, Wzleciała duchem, gdzie życie wskroś nowe! Gdzie wieczór znika, gdzie wieczny dzień!... Słuchaj, Oto Pan mówi: «Złóż Mnie na swym sercu» - Co za wspaniała łaski tajemnica - Żąda wierności, żąda coraz więcej, By w świętej więzi Sobą nas zachwycać! Złóż Go na sercu jak pieczęć. Wyłącznie I duchem wolna, z prostotą spojrzenia, Weń się zatapiaj, trwając nierozłącznie, Gdzie Jego Wola trud w niebo zamienia. Złóż go na sercu jak mirry wiązankę - W cichym męczeństwie, swym codziennym życiem, A Boska Prawda weźmie swoją «brankę» Na wieczną miłość - za oblubienicę! -". św. Elżbieta od Trójcy Świętej "[Połóż mnie na swym sercu]"](https://istis.pl/wp-content/uploads/2025/05/sunrise-7719608_1280-150x150.jpg)
Brak komentarzy